20/09/2011: Campbell River - Whalewatch

What a day!

Vanochtend na het ontbijt onmiddellijk naar de haven en om 09:00 stappen we op de boot. We zijn alles samen met z’n 17 + skipper en gids.

In het begin is de zee als een spiegel maar na verloop van tijd wordt het toch al wat ruwer. Tegen half elf zien we plots een bultrugwalvis naar adem happen. Blijkbaar flink wat adem want hij blijft volgens de gids abnormaal lang onder water. Eén keer hebben we nog een korte glimp opgevangen maar dan moeten we verder want we hebben nog een flink eind voor de boeg.

De zee wordt almaar ruwer en ik kom er achter dat ik geen zeemansbenen heb; wanneer we een groepje dolfijnen zien en naar het achterdek(je) lopen duurt het welgeteld 10 seconden vooraleer ik op mijn knieën zit – en dat is niet voor een schietgebedje. Iedereen kan zich aan de reling vasthouden, maar daar is dus geen plaats meer voor mij. Van foto’s maken komt dus niets meer in huis en iedereen wordt terug naar binnen gestuurd voordat er ongelukken gebeuren. Tussen neus en lippen krijgen we de mededeling dat het ruw weer is en de terugtocht nog ruwer zal zijn omdat we dan tegen de wind en golven in moeten varen. Er wordt zelfs al overwogen om via een andere route, die ze nog nooit hebben gevaren, terug te keren. De moed zinkt ons al in de schoenen en we vrezen dat we geen vis te zien gaan krijgen.

Na een dik uur komt dan de melding dat er toch orka’s gezien werden in ‘Black Fish South’, waar het ook weer rustiger is. En warempel, wanneer we op de plaats aankomen is de zee weer heel kalm (het stuk ligt beschut achter een eiland) en opeens worden we omsingeld door een 40-tal Resident Orka’s, enkele dolfijnen en één bultrugwalvis! Nou moe, wat een belevenis zeg!

We blijven hier een uurtje liggen, krijgen nog wat te eten en moeten dan de terugreis aanvatten.

It’s gonna be pretty rough, krijgen we te horen. En of het rough werd! De golven hebben zonder uitzondering witte schuimkoppen en de boot danst en slaat op het water dat het niet meer leuk is (zoals ze aan de andere kant van de Maas zeggen). Schuin tegenover ons zit een Canadees koppel waarvan mevrouws buikomtrek 3 tot 4 maal groter is dan die van mij. Jullie kunnen je niet voorstellen hoe dat geheel blubberde telkens de boot werd opgetild en weer neer smakte :D

De skipper zet dan maar een CD met Ierse folkmuziek op, maar een titel als ‘It’s gonna be the end of the world’ is nu ook niet bepaald opbeurend…

Na een goed uur is het ergste leed geleden – niemand heeft zijn maag binnenstebuiten gekeerd – en wordt het langzaamaan rustiger. We krijgen nu ook te horen dat dit de ruwste tocht van het seizoen is en dat de andere maatschappijen niet zijn uitgevaren.

Als toemaatje maken we echter een kleine omweg naar een groep dolfijnen. Hèhè, is me dat genieten. De skipper legt de boot stil tussen de groep (geschat op 100 stuks), wacht een paar minuten en vertrekt dan langzaam. Onmiddellijk verdeelt de groep zich links en rechts van de boot en zwemt aan dezelfde snelheid met ons mee. A-dem-be-ne-mend!

Na dit schouwspel wordt verder gevaren naar Campbell River tot plots een bericht over de radio komt dat er een groep Transient Orka’s is gesignaleerd. En weer is de skipper inschikkelijk en vaart er naar toe. We krijgen opnieuw een schouwspel voorgeschoteld door 7 orka’s.

Het is ondertussen bijna 17:30 uur en onze tocht, die 5 à 6 uur zou duren, duurt ondertussen al 8,5 uur. Daarom wordt vanaf nu koers gezet richting haven.

Aan iedereen die een bezoek aan Canada plant: boek zeker een walvis/orka tour. Het is een belevenis die je zelden zal meemaken en is zijn geld dubbel en dik waard.

Ik heb vandaag 400 foto’s gemaakt, waarvan het overgrote deel natuurlijk enkel bestemd is voor de prullenbak, dus jullie begrijpen dat we er maar een fractie van kunnen tonen. Bekijk sommige foto's snel na elkaar dan is het net of jullie een filmpje zien.

Vanavond hebben we nog gezellig getafeld met Willem & Nicole - sinds gisterenavond zitten we weer op dezelfde plaats maar morgen scheiden onze wegen in Canada definitief.

Morgen vliegen we naar de Knight Inlet. Laptop gaat niet mee, dus morgen geen bericht of foto’s.

Op foto klikken voor groot formaat: