Eens op het schip kunnen we de toegangskaart van onze buitendek cabine afhalen. Weer iets waar we geen spijt van hebben dat we het genomen hebben; 2 bedden en een douche met WC.
Nadat we zijn afgemeerd nuttigen we een uitgebreid ontbijt en om 09:20 uur zitten we in het bioscoopzaaltje waar John - ‘the visitor information councellor, who’s more than happy to help you’ – een opsomming doet van de bezienswaardigheden die we onderweg en op Vancouver Island kunnen zien. We zitten echter nog geen 10 minuten in de gemakkelijke zetels of ik word aangevallen door het zandmannetje; ik vecht onmiddellijk terug en weer mij als een duivel in een wijwatervat maar ga roemloos ten onder…. . Hopelijk heeft Annette een beetje opgelet.
Wanneer John om 10:00 uur klaar is met zijn verhaal regent het nog steeds pijpenstelen en blaast de wind er stevig op los. De silhouetten van de bergen op het vasteland en op de eilandjes zijn maar met moeite te zien. We gaan daarom maar terug naar de kajuit en duiken elk in ons eigen bed.
12:15 uur: het is warempel droog geworden buiten. Het water is al veel rustiger en de zon probeert door de wolken te prikken. Op naar het buitendek dus. Het is nu een afwisseling van droge en natte perioden, maar het zicht is vrij goed en we wandelen wat rond over de verschillende verdiepingen en maken foto’s van Butedale, een ‘dorp’ dat tot de jaren 1960 tijdens de zomermaanden 400 inwoners had en nu nog… 2!
We dachten dat we al veel watervallen gezien hebben, maar hier komt op alle eilanden zowat om de paar honderd meter water naar beneden gevallen – en het zijn niet bepaald ‘pisstraaltjes’
Om 13.15 uur trekken we terug naar binnen voor een tas soep en daarna worden de foto’s bekeken en geselecteerd. Wanneer we om 15:00 weer naar buiten willen gaan hangt er een waarschuwing op de deur dat het buitendek gesloten is wegens zwaar weer; blijkbaar staat ons nog iets te wachten. Toch nog wat foto’s kunnen maken van Boat Bluff, de meest gefotografeerde vuurtoren van de Inside Passage.
En dan het moment suprême: om 15:05 roept de kapitein om dat aan bakboord 2 orka’s worden gesignaleerd. Niemand trekt zich nog wat aan van de waarschuwing en iedereen snelt naar buiten. Camera in aanslag en knopje blijven indrukken. Resultaat is meer dan 100 foto’s waarvan er een stuk of 5 echt bruikbaar zijn.
15:30 uur volgt een nieuwe waarschuwing: er worden golven verwacht van zo’n 3 meter hoog en iedereen wordt aangeraden om te blijven zitten. We hadden veel verwacht van deze Inside Passage, maar dit niet. En het schip begint zich inderdaad te schudden. Lopen zonder je vast te houden aan de wanden wordt steeds moeilijker. Het was ons vanmiddag trouwens al opgevallen dat her en der kotszakjes klaar waren gelegd ;)..
Vanaf 16:30 varen we weer in rustiger water. We komen langs Bella Bella, één van de grotere First Nations nederzettingen langs de kust. Men leeft er voornamelijk van de visvangst en het dorp heeft een eigen school, ziekenhuis en cultureel centrum.
Tijdens het avondeten zien we nog net een orka naar lucht happen. Even voor 20:00 varen we de open oceaan op en krijgen van de kapitein de raad om te blijven zitten omdat het weer ruw wordt. En inderdaad, het is zelfs ruwer dan eerder op de dag; recht lopen zit er echt niet meer in. We leggen ons nog even neer want het zal vanavond laat op bed en morgen weer vroeg op zijn.
Stipt 23:00 rijden we van het schip af en 15 minuten later zitten we al op de kamer met prachtig uitzicht op de nachtelijke haven.
Al bij al zijn we blij dat we het vandaag eens rustig aan hebben kunnen doen want de rest van de week komt weer het één en ander op ons af. De tocht is mooi geweest; slecht weer heeft ook zijn charmes en natuurlijk was het nóg fijner geweest als we in de zon op het dek hadden kunnen zitten, maar je hoort ons niet klagen. We hebben onze eerste Orka’s gezien en het ruwe weer maakt ook niet iedereen die de Inside Passage doet mee.
Morgen eerst Port Hardy eens bekijken (is niet zo groot) en dan richting Campbell River.
Op foto klikken voor groot formaat:
Posts
Hello dear family ;)
BeantwoordenVerwijderenBest wel een heftige vaart gehad zo te lezen, wel top dat jullie orka's gezien hebben. We zijn best wel een beetje jaloers hoor.
Zijn jullie nu een beetje uitgerust voor de rest van de reis want er volgen weer een aantal drukke dagen toch? Verkassen jullie nu weer elke dag??
Goh Jacky, je schrijfkunst wordt steeds beter, als je besluit een boek te gaan schrijven wil ik de boel wel redigeren hoor ;-)
Geniet nog volop van de komende dagen, vroeg opstaan want je weet: morgenstond heeft goud in de mond (als jullie thuis zijn kunnen jullie weer uitslapen ;))
Bye for now,
Lots of Love, ( ik probeer de Amerikaanse sfeer nog even vast te houden ;))
We zitten nu 2 nachten in hetzelfde hotel (zie verslag 16), dan de inlet en Victoria -en wat daarna komt willen we helemaal niet aan denken ;)
BeantwoordenVerwijderenDat vroeg opstaan begint steeds zwaarder te wegen, waarschijnlijk vandaar dat goud :)
"goud"?? Weet niet wat je daarmee bedoelt.
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook absoluut geen ochtendmens maar wij zijn 4 weken vroeg opgestaan en ik als ik (zwakke geslacht,humhum) dat vol kan houden dan jij toch zeker Jacky(?) Daarbij doe je het voor een goed doel en niet om te gaan werken :)
Of is het toch waar Annette dat wij, vrouwen, gewoonweg sterker zijn ;-)
"goud"?? Weet niet wat je daarmee bedoelt.
BeantwoordenVerwijderenDacht dat je alerter was: Ochtendstond heeft goud in de mond -> goud is zwaar -> opstaan is zwaar... vanwege dat goud?
(valt hij?)