zaterdag 17 september 2011

16/09/2011: Prince George - Smithers

Na een lekker ontbijt (croissant met ei, spek en kaas en een grote portie vers fruit) en een gezellige babbel met de ‘waitress’ die Duitse roots blijkt te hebben en ook nog haar moedertaal spreekt, gaat het richting Smithers. Het weer is goed – wel fris, maar tenminste droog.

Eerste stopplaats is Vanderhoof, een stadje gesticht door een Nederlandse Amerikaan met gelijknamige naam. Aan de rand liggen nog enkele oorspronkelijke gebouwen uit begin jaren 1900 die nu zijn ingericht als museum. Na toch reeds 3200 km gereden te hebben, zien we hier pas onze tweede politiepatrouille van deze vakantie (met uitzondering van Vancouver dan, daar zag je ze om de haverklap). Deze agent, het zijn éénmanspatrouilles, is zelfs in volle actie: met zwaailichten en veel sirenegeloei wordt een auto aan de kant gezet.

We zitten - net als gisteren - op Hwy 16, de Yellowhead Hwy die hier ook de Hwy of Tears wordt genoemd omdat sinds 1988 tenminste 18 vrouwen en jonge meisjes vermoord of verdwenen zijn (gegevens van 2010). Je ziet dan ook langs de weg kruisjes en/of bloemen staan. Later zullen we trouwens nog een poster zien hangen over een meisje dat sinds mei dit jaar vermist is.

Daarna maken we een kleine omweg naar Fort St.-James; 56 km, zonder bebouwing, heen en achteraf zelfde weg terug. Dit stadje ligt aan een meer, heeft één van de oudst kerken van British Columbia en ook daar is er een openluchtmuseum à la Bokrijk (maar dan kleiner) waar je kunt zien hoe de pelshandelaars leefden. Binnen in de gebouwen is alles heel gedetailleerd nagemaakt (er hangen zelfs honderden pelzen van verschillende diersoorten). Normaal zou je daar zo’n 2 uur kunnen doorbrengen, maar wegens tijdsgebrek gaan wij er als een wervelwind doorheen. Het stadje zelf is niet mis maar het valt op dat de meeste ‘huizen’ eigenlijk gewoon chalets zijn. Hier hebben ze duidelijk geen half jaar nodig om te bouwen, een halve maand lijkt ons al lang. Het is trouwens niet alleen in Fort St-James zo, alle dorpjes/stadjes zijn zo opgebouwd. Eigenlijk komt het allemaal wat rommelig en armoedig over.

Op weg naar Smithers (het zijn nog zo’n 260 km) komen we nog langs Fort Fraser en Fraser Lake. Hier staat al een reclamebord “McDonnald’s Smithers 200 Km”!

Het landschap is al heel de tijd licht golvend en uitgestrekte weiden met ranches wisselen af met bossen. Het is kwaad zeggen hoeveel hooibalen (van die grote rollen) we hebben gezien, maar het zijn er duizenden. Net alsof hier het hooi voor heel Canada wordt ‘gemaakt’.

De gehuchten liggen nu niet meer zo overdreven ver uit elkaar, om de 10 à 15 km liggen er wel een paar huizen langs de weg.

Het actief uitkijken naar wild hebben we opgegeven, veel te vermoeiend en je schiet niet op. We houden ons nu telkens aan de opgegeven maximum snelheden (tot 100 km/uur) ipv constant 60-70 te rijden zoals gisteren.

Volgende halte is Burns Lake, een troosteloos stadje, waar we een beker koffie drinken alvorens onze weg te vervolgen. Nu liggen op regelmatige afstand ‘huizen’ langs de weg. Sommige zijn zo vervallen dat, indien je er bij ons beesten in zou zetten, je onmiddellijk ruzie kreeg met GAIA (voor de Nederlanders: GAIA is een dierenrechten organisatie). En toch zijn ze hier bewoond door mensen! We krijgen de indruk dat we door een achtergesteld gebied rijden. Landschappelijk heeft het echter ook zijn charmes, steeds meer bos en heuvelachtiger.

Na Houston – neen, niet dat van ‘we have a problem’ – komen de echte bergen weer in zicht. We stoppen nog even in Telkwa, een leuk dorp dat er al veel beter uitziet dan wat we vandaag gezien hebben. Nog 12 km tot Smithers en we hebben er weer 500 opzitten vandaag.

We overnachten nu in een vrij grote B&B, meer dan 20 kamers, dus eigenlijk meer een pension.

Smithers ligt aan de voet van de bergen, bestaat uit 2 winkelstraten (en natuurlijk de nodige zijstraten) en ligt er vanavond zo goed als verlaten bij. Wel nog lekker gegeten in Rob’s restaurant.

Het is vandaag nog redelijk mooi weer geweest, op wat gespetter in de avonduren na. Wel stond er een vrij stevige wind zodat de 13° toch kouder aanvoelden.

Morgen volgt het laatste stuk op het vasteland tot Prince Rupert.

Op foto klikken voor groot formaat:

3 opmerkingen:

  1. Hoi Annette en Jacky.
    de jongens moesten erg lachen om het stukje over "Mc Donalds 200 KM". Ze vonden wel: "zo kun je je er lekker lang op verheugen".
    Verheugen jullie je erop dat je na morgen even niet hoeft te rijden, of maakt dat inmiddels niet zo veel meer uit? Zal wel erg mooi zijn, die boottocht. Stop de kaart maar in de camera...
    Ton, nog gefeliciteerd met je verjaardag. Jij had je kado dus blijkbaar al vooraf gekregen ( Amerika). Groeten van ons allemaal. Margriet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Margriet: Bedankt voor de felicitatie! Inderdaad, Ton heeft een héél mooi cadeau gehad, maar ja dat mag ook als je het gered hebt om Abraham te zien ;-) (Suzan en ik hoefden er gelukkig niet zo oud voor te worden, haha)
    Jacky, wij vinden die armoedige huizen nog wel meevallen, bij "ons" waren het vaak krotten van caravans. Heeft daar trouwens ook elk dorp zoveel kerken? (bv. zo'n 300 inwoners en 24 kerken!) Je hebt wel gelijk dat het landschap ook zijn charme heeft, is ook wel relaxed om te rijden hè.
    Maken jullie geen foto's van je verblijf of zet je die niet op de site? (vraagje van Ton)
    Tegen dat jullie dit lezen zit de (voorlopig) laatste autoreis er op denk ik dus... morgen lekker relaxen op jullie cruise ;) Hier zal je wel geen internet hebben zeker?
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ allebei: We hebben vandaag nog tegen elkaar gezegd dat, wanneer we thuis 200 km moeten rijden, we denken dat de wereld vergaat en hier malen we de kilometers af alsof het meters zijn ;-)

    De "echte krotten" hebben we gisteren niet gefotografeerd (we schaamden ons dat iemand het zou zien ;-) )
    Twee kerken per gat volstaan meestal.

    @ Ton: we maken geen foto's van de verblijven omdat die toch al bij de links naar hun eigen site staan. Een eerlijk gezegd zijn we het tot nu toe ook vergeten :)

    De rest moeten jullie maar lezen op dag 14.

    BeantwoordenVerwijderen