woensdag 7 september 2011

06/09/2011: Vancouver - Hope

Vooraf even dit: Klik eens op de vet en cursief gedrukte plaatsnamen in de tekst, dan worden jullie doorgelinkt naar de lokale website (hoef ik niet alles uit te leggen wat daar te zien is).

Na een ontbijt bij Subway en wat inkopen voor een picknick, laten we Vancouver om 09:30 uur achter ons. Rit naar Hope zou volgens routeplanner zo’n 150 Km zijn. Net buiten Vancouver stuurt Tommeke ons echter een onverwachte richting uit. Ik heb hem (hij spreekt wel met een vrouwenstem, maar ja) gevraagd om de snelweg te vermijden, zonder er rekening mee te houden dat hier minder wegen naar dezelfde plaats leiden. Dus ik kijk eens naar de af te leggen kilometers en zet de auto onmiddellijk aan de kant: 500-en-nog-wat! (ja Cor, ik weet wat je nu denkt ;-) )Dus toch maar over de snelweg.

Na zo’n 1,5 uur rijden we de bergen in en stoppen rond 11:30 uur bij de Bridal Veil Falls. Volgens de wegwijzer een wandelingetje van 15 minuten, waar wij iets meer dan 5 over doen. Bij de parking is eveneens een mooie picknickplaats waar we dan ook gebruik van maken.

Daarna gaat het verder richting Hope. Onderweg komen we onze eerste, en omdat we op een transitroute zitten ook niet de laatse, supertrucks tegen. Vergleken daarmee rijden ze bij ons in 'speelgoedcamions'.

Bij Hope ondervinden we ook dat het begrip 'afstand' in Canada toch iets anders is dan bij ons: We willen naar Hell's Gate, "iets ten noorden van Hope". Blijkt dat ‘iets’ 55 Km te zijn (die dus nergens staan aangegeven en Tommeke heeft er nog nooit van gehoord). Dus 110 Km omweg. We gaan nu niet zeggen dat het een teleurstelling is, maar we hadden er ons toch meer van voorgesteld.

Na een klein uurtje (koffietijd genomen in het restaurant daar) rijden we weer terug naar Hope om naar de Othello Quintette Tunnels te gaan kijken. Tommeke heeft ook daar blijkbaar nog nooit van gehoord (zijn kennis van POI’s valt ons een beetje tegen) en de bewegwijzering is, in tegenstelling tot bv. Portugal waar een holle steen op 80 km afstand wordt aangegeven, ook niet je van het.

Dus maar door richting Hope Slide, een berg die half is afgegleden na een lawine en lichte aardbeving in 1965. Daar kijken we toch eens goed op de kaart of er een straat gekend is voor die tunnels die we gemist hebben. Blijkt dat we er zo’n 18 Km naast zaten. Dus rijden we toch weer terug (uiteindellijk zullen we vandaag zo’n 350 ipv 150 Km rijden) en daar hebben we ons eerste oh-en-ah-moment van de dag.

De oude spoorwegtunnels op zich zijn al heel speciaal maar tussen de tunnels slingert een bergrivier. Op de brug hierover staan enkele mensen al een hele tijd naar beneden te gapen. Zelf dus ook over de leuning gaan hangen, springen daar plots verschillende zalmen tegen de stroming in. Omdat de rivier daar door een spleet van een goeie meter moet, is de stroming er immens en we hebben ook geen ene zalm in zijn opzet zien slagen. Het is echter indrukwekkend hoe deze vissen uit het water springen, links en rechts tegen de rotsen slaan, en weer eindigen waar ze begonnen zijn aan hun sprong.

Na dit schouwspel, dat de dag goed maakt, gaan we tanken en rijden naar Hope, waar we ons avondmaal nuttigen.

Al bij al doet de natuur hier een beetje aan de Alpen denken.

Zijn nu in onze B&B in Sunshine Valley, gehucht op 20 km van Hope, bij een supervriendelijke Nederlandse gastheer en –vrouw (Tony en Joyce). Bij de voorstelling staat ons een verrassing te wachten. Blijkt de zus van Tony in…. Neeroeteren te wonen. ‘De wereld is klein’ zeggen ze dan. Bij een tas koffie krijgen we een reeks prachtige tips voor morgen. Annette wordt gevraagd of ze lerares is omdat ze de reis zo gedetailleerd heeft voorbereid. Je had haar moeten zien groeien. Ik denk dat ze morgen zonder hulp in de auto geraakt.

Over auto gesproken, vandaag verschillende keren bijna een gat in de vloer gestampt, op zoek naar de ambriage. Blijft toch wennen, zo lui rijden. Eigenlijk kan zo iedere vrouw leren rijden (ook al is ze blond): gas geven, remmen en op tijd eens aan het stuur draaien :-)

Nu proberen om de foto’s op het net te krijgen en dan het bed in – om te slapen! – want morgen belooft een drukke dag te worden: ontbijt om 07:00 uur en dan verder naar Vernon. Als dat zo verder gaat wordt ik nog een ochtendmens en gaan ze mij op het werk niet terug kennen.

Oh ja, het weer blijft nog meer dan een week zoals het nu is. Vandaag hadden we 33° op de teller! Blijkbaar is er toch iets van aan dat je het weer krijgt dat je verdient;-)

Op foto klikken voor groot formaat:

5 opmerkingen:

  1. Goeiemorgen lieve mama en papa,
    Ik vraag me af of jullie dit gaan volhouden om zoveel te schrijven =P
    Zo te lezen is de navi weer bijna uit de auto gegooit of toch niet? :)
    Ik heb nu nog enkel de tekst gelezen omdat ik zo moet gaan werken maar ben toch wel héél benieuwd naar de foto's want het klinkt weer allemaal prachtig!
    Ohja, ook al had ik ivo niet dan ging ik nog niet naar Peru, leg het jullie wel eens uit via Skype dan begrijpen jullie het wel ;-)
    Nog heel veel plezier en tot snel!!
    Xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hi Guys,

    Tommeke, die wij liefkozend Tuthola noemen, heeft het bij ons best goed gedaan maar je hebt gelijk: POI's vallen een beetje tegen (kan ook kwestie van Niet Interessant Genoeg zijn ;) Denk wel even na voordat je haar uit het raam gooit!
    Het is toch niet zo erg om meer km's te rijden met zo'n "autootje" als zelfs een blondje ermee kan rijden :)?
    De bewegwijzering in Amerika was trouwens ook al zo belabberd, dus ook wij hebben regelmatig omwegen gemaakt (maar dan zie je vaak de mooiste dingen).
    Annette, zullen we samen een reisbureau beginnen want ik kreeg ook regelmatig complimenten omdat ik onze reis volledig zelf geregeld had ^^.
    Fijn dat jullie zo'n mooi weer hebben want hier is het "huilen met de pet op":-(. Maar we zullen het ermee moeten doen en wij hebben tenminste wel een mooie zomer gehad ^^
    Jacky, lees de tekst eens na want er staan toch weer foutjes in (kwestie van scherp houden hè :)). Ik weet uit ervaring dat dit snel gebeurt als je 's avonds, moe, gaat schrijven, dus het is je vergeven hoor x

    Niet teveel extra km's maken vandaag en drive safely!
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Vero: Zoveel tekst zal zeker niet elke dag lukken, maar we doen onze best. Je hebt me op een idee gebracht wat betreft Tommeke: hij zal zich moeten gaan gedragen ;-)
    @ Mir: Je hebt gelijk. De tekst wordt minstens 2X doorgelezen en nog glippen foutjes door de mazen van het net. Wat dat scherp staan betreft: maak je maar geen zorgen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooie foto's! Zijn wel blij dat die van de wc gemaakt zijn zonder dat jullie erop zaten (wij herkennen ze, ruiken heerlijk hè ;) ).
    Gelukkig kan Annette nu zelf in de auto springen, scheelt weer tijd als jij haar er niet in hoeft te zetten, toch? :D
    We krijgen wel heimwee want verschillende beelden zijn ons niet vreemd, zoals Hope (vergelijkbaar met een paar "steden" waar wij gezeten hebben) en natuurlijk de vrachtwagens. Zet je meteen met beide voeten op de grond wat betreft het idee dat je een grote auto hebt :(
    @ Jacky: wat dat scherp staan betreft, teveel info ;))

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wie slechte gedachten heeft over een ander is zelf slecht. Ik doelde op de schrijffouten!! (en wist welke reactie van jou zou komen ;-) )

    BeantwoordenVerwijderen