dinsdag 20 september 2011

19/09/2011: Port Hardy - Campbell River

De weer eens korte nacht wordt aan het uitgebreide ontbijt goed gemaakt: Prachtig zicht op de mistige haven en opeens een Bold Eagle die met een prooi komt aangevlogen en op nog geen 30 meter van het raam neerstrijkt. Enkele arrogante meeuwen verjagen hem echter maar hij vindt een nieuw plekje op een steen, zo’n 100 m verderop. Wat een vogel! Gelukkig neemt hij ruim zijn tijd zodat ik hem na het ontbijt nog van op het balkon op de gevoelige plaat kan vastleggen (digitaal moeten inzoomen maar toch redelijk goed gelukt)

Na alles ingepakt te hebben rijden we Port Hardy binnen, maar ondertussen is een zeemist opgekomen en valt er niet veel te zien. Dus gaat het via Port McNeil verder naar Telegraph Cove (TC)

Port McNeil blijkt niet veel voor te stellen, wel weer prachtig zicht op de eilanden in zee en mooie foto’s kunnen maken van nevelvelden.

Vooraleer we aankomen in TC wordt onze weg gekruist door een deer met 2 jongen. Nog maar eens foto’s maken en tegelijk van de gelegenheid gebruik maken om ook een zagerij te fotografen. Zolang we door Canada rijden heb ik dit gemist: boomstammen op het water. Het is nog altijd mistig maar straks zal zich een betere gelegenheid voordoen. De machines waarmee ze hier werken zijn net zoals al het andere in Canada: GROOT.

TC is prachtig; eigenlijk is het ook een openluchtmuseum. Van hieruit vertrekken ook whalewatch-tours maar daar hebben we vandaag geen boodschap aan. We bezoeken een tentoonstelling over walvissen en drinken ons een capuccino in het koffiehuis.

Omdat John ‘always more than happy to help you’ ons gisteren heeft verteld dat er veel zwarte beren op Vancouver Island zitten, besluiten we (eigenlijk vooral ik ;) ) om via een onverharde weg verder te rijden naar Campbell River in de hoop daar eentje tegen het lijf te rijden. De weg is wel vettig met putten en losse stenen maar met onze SUV lukt het wel. Volgens de kaart moeten we na enkele kilometers langs een Lake komen. Maar na vele kilometers nog steeds geen Lake en Tommeke heeft geen idee waar we zitten. Hij tekent zelfs geen weg voor ons. Annette begint steeds bedrukter te kijken. Na zo’n 25-30 kilometer en een bord ‘Danger – detonations’ besluit ik toch om maar terug te keren. Tommeke heeft opeens toch een weg gevonden (nog steeds onverhard) en we nemen een nieuwe afslag. Na een paar kilometer weet Tommeke zich natuurlijk weer geen weg meer. We zitten dus midden in een woud en Annette begint al allerlei doemscenario’s te bedenken (ze gaan ons pas vanavond laat missen als we niet in het hotel aankomen, de auto valt dadelijk in panne, enz..). Opeens rijden we langs een Lake en er staat warempel een zelfgemaakte richtingsaanwijzer naar Campbell River. Verderop kruisen we zelfs onze eerste tegenligger (woont waarschijnlijk in de vervallen caravan die langs het Lake stond). Om een heel lang en gespannen verhaal kort te maken: na zo’n 60 kilometer over kiezel te hebben gereden zitten we opeens weer op de ‘macadam’ en is de hoop om onze 25ste verjaardag toch te halen weer gestegen.

Ik mag nu alleen nog maar op de grote weg blijven en we stoppen rond 15:00 aan een restaurant, zo’n 60 kilometer voor Campbell River waar we uiteindelijk rond 17:15 inchecken.

Hier willen we nooit meer weg! Een compleet appartement met balkon en zicht op zee. Woonkamer, volledig ingerichte keuken, slaapkamer en badkamer. Amai mijn botten, dit is het beste verblijf tot nu toe (en die anderen waren zeker niet slecht.)

Morgen gaan we dus op walvisjacht en we hopen vandaag eens op tijd in bed te kruipen.

Het is vandaag, na het optrekken van nevel en mist, wisselend bewolk en droog gebleven. En we hebben de kaap van 20° gerond. (ik lijk wel Fank Deboosere). Gedurende 280 km in de auto gezeten.

Tot morgen met hopelijk spectaculaire foto’s!

Op foto klikken voor groot formaat:

3 opmerkingen:

  1. Jonge, jonge, je maakt het Tommeke af en toe wel moeilijk hoor ;) Je weet toch dat dat een Nederlands product is hè :-D Ben wel blij dat jullie de 25 jaar toch nog gaan halen, kan me wel voorstellen dat dit even aan een zijden draadje gehangen heeft :D (en terecht Annette!)
    Prachtige foto's van de adelaar, wat een beest! Het is te hopen dat de walvisvaart ook zo'n mooie plaatjes oplevert.
    "hier willen we nooit meer weg", ben je al vergeten wat jullie in MSK hebben staan en wie daar op jullie wachten??
    Geniet ze vandaag en maak maar heel veel foto's
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik had de camera iets moeten laten zakken bij de adelaar, dan kon je hem volledig in spiegelbeeld zien, maar ja, dat is een les voor de volgende keer. Dat in MSK moeten we dan verkopen, anders kunnen we hier niet blijven :) en die daar op ons wachten mogen hier op vakantie komen :D
    Maar maak je maar geen zorgen: ze vragen ons hier niet wat we willen, morgen vliegen (letterlijk) we eruit.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo lieve mama en papa,
    Het is alweer even geleden eerdat ik gereageerd heb maar hier ben ik weer :-)

    Ik heb wel iedere dag alles snel kunnen doorlezen maar heb nu eens op mijn gemak de foto's bekeken en ik moet zeggen.. PRACHTIG! Die beren, de omgeving, dat water waar jullie nu zitten...

    Ik kan me al helemaal voorstellen hoe het gegaan is op dat zandweggetje, hier hoef ik geen foto's of camerabeelden bij te krijgen :-) Maar goed is toch weer alles goed gekomen! ;-)

    Nu ga ik even een paar dagen niet kunnen reageren omdat wij ook gaan genieten in Valkenburg :-)

    Nog heel veel plezier en geniet er nog lekker van en tot snel! xxx p.s. kom toch maar gewoon terug naar maaseik ;-)

    BeantwoordenVerwijderen