Zoals beloofd nog even een terugblik op deze 3 weken Canada.
Maar eerst nog dit: De terugreis is rustig verlopen maar leek eens zo lang te duren dan de heenreis (hoewel ze minder lang duurde). De stoelen leken steeds dichter op elkaar te staan, het zitten werd steeds ongemakkelijker en van slapen is niet veel in huis gekomen. We zijn in Amsterdam op de Polderbaan geland, hetgeen inhield dat we nog eens bijna 20 minuten hebben moeten taxiën alvorens we aan de finger stonden. De kinderen hebben ons opgehaald met de auto en om 12:45 uur waren we thuis. Om de jetlag het hoofd te bieden zijn we zo lang mogelijk op gebleven maar om 19:30 uur was het niet meer te houden en zijn we na 28 uur wakker te zijn geweest, als een blok in slaap gevallen.
Terugblikkend op deze reis hadden we er geen minuut van willen missen. Een voordeel was misschien dat elke dag nieuwe hoogtepunten kende en dat het steeds werd opgebouwd. Ik bedoel hiermee dat bv. het landschap steeds indrukwekkender werd; ik kan me voorstellen dat, wanneer je de reis in de Rockies aanvat, het landschap richting Vancouver een beetje teleurstelt omdat je daar geen indrukwekkende bergen en gletsjermeren meer hebt. We hebben dit gevoel trouwens ook een beetje gehad op het stuk van Jasper naar Prince Rupert: wel mooi maar niet dat ‘wauw’-gevoel.
Dé hoogtepunten, de Insight Passage, de Whalewatch en de Knight Inlet hebben we in de laatste week meegemaakt en ik moet zeggen dat we daar ook naar toe leefden. Telkens we bv. een beer zagen vroegen we ons al af ‘wat moet dat niet zijn als we er meerdere tegelijk zien, die dan misschien ook nog aan het vissen zijn?’. Nu weten we gelukkig hoe dat voelt - en we hebben geluk gehad dat we het gezien hebben, want de groep vóór ons heeft dat tafereel niet gezien - en het voelt GEWELDIG. Ik denk ook niet dat we zoiets nog ooit te zien krijgen, tenzij we terug naar de Knight Inlet gaan (maar met die prijzen zit dat er niet direct in ;) )
Voor de statistieken:
We hebben pas op de 9° dag onze eerste wolkjes gezien, voorheen steeds stralende zonneschijn en temperaturen tot 33°C!
De eerste regendruppels zijn gevallen op dag 12 en in totaal hebben we maar 2 totaal verregende dagen (jammer genoeg net op de verkeerde dagen; Insight Passage en Knight Inlet) en 3 dagen met buien gehad. Dus 16 van de 21 dagen droog weer!
Er werd:
- overnacht op 13 verschillende plaatsen.
- 4.761 Km met de auto gereden.
- 358 liter getankt + de eerste volle tank van -/ 47 liter maakt 405 liter = gemiddeld verbruik van 8.5l/100 km.
- 507 km door de Insight Passage gevaren.
- 44 km tussen Victoria en Vancouver gevaren.
- 80 km heen en ook weer terug gevlogen met een watervliegtuig(je) naar de Knight Inlet.
Gespot wild (voor zover we ons kunnen herinneren):
- Ontelbare eekhoorntjes.
- evenveel ‘Golden-mantled Ground-Squirrels’.
- 1 Columbian Ground Squirrel.
- 2 Coyotes.
- 1 Moose.
- 10 Bighorn Sheep.
- 5 Elk’s (rendier).
- 10-tal Deer (zowel Mule Deer als White-tailed Deer).
- 7 Black Bears.
- 11 Grizzly’s.
- 3 Bultrugwalvissen.
- 40-tal Resident Orka’s (door schipper geschat).
- 7-tal Transient Orka’s (door schipper geschat).
- 100-tal Pacific white sided dolphins (door schipper geschat).
- 2 Bruinvissen.
- 8-tal zeehonden.
- 10-tallen Bald Eagles (zeearenden).
- ontelbaar soorten vogels die je hier niet ziet.
Bij ons vertrek dachten we dat we éénmalig een ‘niet-Europese' reis gingen maken, maar we werden al verwittigd dat het wel eens verslavend zou kunnen uitpakken. En inderdaad, er is al weer een plannetje aan het rijpen om (hopelijk) volgend jaar terug te gaan, maar dan meer op het gemak: langer op één plaats blijven – Rockies en Vancouver Island – en dus meer tijd nemen om plaatsen te bezoeken en meer wandelingen te maken (want die zijn er genoeg uitgestippeld).
(West-)Canada is een land met vele gezichten; grote, moderne steden (Vancouver, Victoria, Vernon,..), armoedige (indianen)dorpen, uitgestrekte Nationale Parken met een onbeschrijflijk mooie natuur, …
Alles wordt er groot gezien; grote vrachtwagencombinaties, superlange treinen (2 km en meer!), lange afstanden tussen 2 plaatsen (70 km is ‘vlakbij’). De huizen daarentegen zijn meestal klein - met uitzondering van de streek rond Victoria, daar hebben we langs de kust kasten van villa’s gezien.
Het prijsniveau is vergelijkbaar met België en Nederland. Wel wordt in de restaurants zo’n 15% fooi verwacht en staat overal alles geprijsd zonder BTW (5% in Alberta en 5 + 7% in BC).
De Canadezen zijn over het algemeen erg vriendelijk en vragen je steeds hoe het met je gaat, maar verwachten niet echt een antwoord (wanneer je hetzelfde aan hen vraagt weten ze soms niet wat zeggen :) )
Het zal jullie ondertussen duidelijk wezen dat wij van onze drie weken (op zijn zachts gezegd) genoten hebben en dus aan iedereen die er eens over denkt om naar Canada te gaan: ZEKER DOEN!
Oh ja, nog bijna vergeten en voor zij die nieuwsgierig zijn ;) : Het ziet er voor 99,99 % naar uit dat we volgende maand onze 25ste huwelijksverjaardag vieren :D
De groeten en tot....
Annette & Jacky
dinsdag 27 september 2011
zaterdag 24 september 2011
24/09/2011 - Laatste dag: Victoria - Vancouver Airport :(
06:15 uur, begin van een heel lange dag.
Na een ingekort ontbijt vertrekken we op weg naar de ferry die ons terug naar het vaste land zal brengen. Bij wijze van afsluiter zien we nog enkele dolfijnen en zeehonden.
Véél te vroeg (omwille van het feit dat om 10:00 geen ferry is) komen we in de buurt van de luchthaven. We besluiten daarom nog even in Richmond (waar de luchthaven ligt) rond te rijden. We krijgen het idee in China te zitten! Zo goed als alle winkels – en het zijn er veel – hebben chinese opschriften. We wandelen nog even door een winkelcentrum en rijden dan toch maar verder naar de luchthaven.
Auto inleveren levert geen enkel probleem op dus kunnen we gaan inchecken. En ook dit verloopt als een fluitje van een cent.
Het is ondertussen 13:00 uur en omdat we, zolang we in Canada zijn, geen fastfood hebben gegeten, trekken we naar de BurgerKing voor een vettige hamburger ;)
Ook hier blijkt de veiligheidscontrole lang niet zo zwaar te zijn. Onze spuiten passeren weer de X-stralen zonder dat naar een doktersattest wordt gevraagd. Ik hoef niet door de scanner, Annette wel (sexistisch??)
De luchthaven zelf is prachtig; één van, zo niet dé, mooiste die we al gezien hebben (niet dat dat er zoveel zijn, maar toch). Waarschijnlijk hebben de Winterspelen van 2010 er iets mee te maken want alles lijkt erg nieuw te zijn. Het valt op dat 80% van het personeel van Aziatische afkomst is.
Nog snel wat tax-free inkopen en nu zitten we te wachten op onze boarding (15:05 uur). Aangezien hier free internet is, kan ik dit verslag nog snel oploaden voor we vertrekken.
Het laatste weerbericht en kilometerstand: Licht tot half bewolk bij zo’n 24°. En onze laatste 83 kilometer hebben we ook weer achter ons.
Eén van de komende dagen geven we jullie onze algemene indrukken van de deze reis nog mee, maar één ding staat nu al vast: Canada, we’ll be back (soon).
Op foto klikken voor groot formaat:
Na een ingekort ontbijt vertrekken we op weg naar de ferry die ons terug naar het vaste land zal brengen. Bij wijze van afsluiter zien we nog enkele dolfijnen en zeehonden.
Véél te vroeg (omwille van het feit dat om 10:00 geen ferry is) komen we in de buurt van de luchthaven. We besluiten daarom nog even in Richmond (waar de luchthaven ligt) rond te rijden. We krijgen het idee in China te zitten! Zo goed als alle winkels – en het zijn er veel – hebben chinese opschriften. We wandelen nog even door een winkelcentrum en rijden dan toch maar verder naar de luchthaven.
Auto inleveren levert geen enkel probleem op dus kunnen we gaan inchecken. En ook dit verloopt als een fluitje van een cent.
Het is ondertussen 13:00 uur en omdat we, zolang we in Canada zijn, geen fastfood hebben gegeten, trekken we naar de BurgerKing voor een vettige hamburger ;)
Ook hier blijkt de veiligheidscontrole lang niet zo zwaar te zijn. Onze spuiten passeren weer de X-stralen zonder dat naar een doktersattest wordt gevraagd. Ik hoef niet door de scanner, Annette wel (sexistisch??)
De luchthaven zelf is prachtig; één van, zo niet dé, mooiste die we al gezien hebben (niet dat dat er zoveel zijn, maar toch). Waarschijnlijk hebben de Winterspelen van 2010 er iets mee te maken want alles lijkt erg nieuw te zijn. Het valt op dat 80% van het personeel van Aziatische afkomst is.
Nog snel wat tax-free inkopen en nu zitten we te wachten op onze boarding (15:05 uur). Aangezien hier free internet is, kan ik dit verslag nog snel oploaden voor we vertrekken.
Het laatste weerbericht en kilometerstand: Licht tot half bewolk bij zo’n 24°. En onze laatste 83 kilometer hebben we ook weer achter ons.
Eén van de komende dagen geven we jullie onze algemene indrukken van de deze reis nog mee, maar één ding staat nu al vast: Canada, we’ll be back (soon).
Op foto klikken voor groot formaat:
23/09/2011: Victoria
Vandaag dus wat later kunnen opstaan. Aan het ontbijt nog kennis kunnen maken met een Texaans koppel en een weduwe uit Oregon. Goeienacht, wat zijn die Amerikanen nieuwsgierig zeg! Die vragen je kompleet de keutels uit de neus :)
Bedoeling is dat we vandaag naar dé trekpleister van Victoria gaan: de Butchart Gardens. Volgens Ilona moeten we de ‘Scenic Route’ langs de kust nemen. Vanwege de Amerikaanse ondervraging zijn we redelijk laat weg, 10:30 uur.
Bij onze eerste halte langs de Scenic Route heb ik al zoiets van ‘moeten we nu echt naar een tuin gaan kijken in Canada? – ook al schijnt hij bijzonder mooi te zijn’. Omdat we toch ook nog iets van Victoria willen zien, zullen we steeds de tijd in de gaten moeten houden en daar heb ik hoegenaamd geen zin in.
Met enige overredingskracht krijg ik Annette er van overtuigd dat we toch niet alles gezien krijgen op zo’n korte tijdspanne en we besluiten dus op ons gemak langs de kust te rijden en te genieten van het mooie weer en omgeving. En de omgeving is mooi; overal zijn er pittoreske inhammen en overal kun je wat wandelen of op een bank van het uitzicht genieten.
Tegen een uur of half twee komen we aan in Sidney, een stadje dat trouwens vlakbij de Gardens ligt. Het is ondertussen zwaar bewolkt en, nadat we op de pier wat gegeten hebben, zien we dat de lucht richting Victoria blauw is.
Dus rijden we terug en in Victoria (via de kortste weg slechts 25 kilometer van Sidney) hebben we stralende zonneschijn bij 25°! We slenteren wat door de stad, pikken een terrasje mee en genieten weer gewoon van alles. Chinatown is hier wel mooi en proper en gezellig (ook veel kleiner dan in Vancouver). Om kwart voor vijf kunnen we nog even op de valreep in het parlementsgebouw binnen voor een korte bezichtiging.
Daarna gaat het terug richting The Canoe Brewerpub (ja die waar ik mij gisteren een oude knook voelde, maar het cliënteel vandaag een mix van jong en wat minder jong is) waar we buiten op het terras langs het water kunnen eten.
Na het eten is het wachten op het invallen van duisternis, want dan biedt de stad ook een mooi decor. Victoria is, in tegenstelling tot Vancouver, een echt gezellige stad waar je je overal op je gemak voelt. Er zijn omzeggens geen bedelaars, dronkaards of drugverslaafden te zien.
Om 21:00 zijn we terug op de kamer en begint het onvermijdelijke inpakken voor de terugreis morgen. We zouden er iets voor geven, konden we de tijd stilzetten.
Vandaag hebben we toch weer een kleine 100 kilometer gereden.
Op foto klikken voor groot formaat:
Bedoeling is dat we vandaag naar dé trekpleister van Victoria gaan: de Butchart Gardens. Volgens Ilona moeten we de ‘Scenic Route’ langs de kust nemen. Vanwege de Amerikaanse ondervraging zijn we redelijk laat weg, 10:30 uur.
Bij onze eerste halte langs de Scenic Route heb ik al zoiets van ‘moeten we nu echt naar een tuin gaan kijken in Canada? – ook al schijnt hij bijzonder mooi te zijn’. Omdat we toch ook nog iets van Victoria willen zien, zullen we steeds de tijd in de gaten moeten houden en daar heb ik hoegenaamd geen zin in.
Met enige overredingskracht krijg ik Annette er van overtuigd dat we toch niet alles gezien krijgen op zo’n korte tijdspanne en we besluiten dus op ons gemak langs de kust te rijden en te genieten van het mooie weer en omgeving. En de omgeving is mooi; overal zijn er pittoreske inhammen en overal kun je wat wandelen of op een bank van het uitzicht genieten.
Tegen een uur of half twee komen we aan in Sidney, een stadje dat trouwens vlakbij de Gardens ligt. Het is ondertussen zwaar bewolkt en, nadat we op de pier wat gegeten hebben, zien we dat de lucht richting Victoria blauw is.
Dus rijden we terug en in Victoria (via de kortste weg slechts 25 kilometer van Sidney) hebben we stralende zonneschijn bij 25°! We slenteren wat door de stad, pikken een terrasje mee en genieten weer gewoon van alles. Chinatown is hier wel mooi en proper en gezellig (ook veel kleiner dan in Vancouver). Om kwart voor vijf kunnen we nog even op de valreep in het parlementsgebouw binnen voor een korte bezichtiging.
Daarna gaat het terug richting The Canoe Brewerpub (ja die waar ik mij gisteren een oude knook voelde, maar het cliënteel vandaag een mix van jong en wat minder jong is) waar we buiten op het terras langs het water kunnen eten.
Na het eten is het wachten op het invallen van duisternis, want dan biedt de stad ook een mooi decor. Victoria is, in tegenstelling tot Vancouver, een echt gezellige stad waar je je overal op je gemak voelt. Er zijn omzeggens geen bedelaars, dronkaards of drugverslaafden te zien.
Om 21:00 zijn we terug op de kamer en begint het onvermijdelijke inpakken voor de terugreis morgen. We zouden er iets voor geven, konden we de tijd stilzetten.
Vandaag hebben we toch weer een kleine 100 kilometer gereden.
Op foto klikken voor groot formaat:
Abonneren op:
Posts (Atom)
Aanmelden bij
Posts
Alle reacties